تقویم قوم مایا رمزگشایی شد
تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۸۵۷۵۴
پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی توانستند تقویم قوم مایا را رمزگشایی کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از پاپیولار مکانیک، چرخه ۸۱۹ روزه تقویم مایاها برای دههها دانشمندان را گیج کرده است اما پژوهش جدیدی نشان میدهد که این تقویم با چرخههای سیارهای در یک بازه زمانی ۴۵ ساله مطابقت دارد. این دیدگاه، بسیار گستردهتر از هر دیدگاهی است که پیشتر برای بررسی آن تلاش کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو پژوهشگر «دانشگاه تولین»(Tulane University) در این پروژه تأکید کردند که پژوهشگران تا زمانی که دیدگاه خود را گسترش ندادهاند، هرگز نمیتوانند تقویم شمارش ۸۱۹ روزه را کاملا توضیح دهند.
پژوهشگران در توضیح این پروژه نوشتند: اگرچه پژوهشهای پیشین به دنبال نشان دادن اتصالات سیارهای برای شمارش ۸۱۹ روز بودهاند اما طرح چهار قسمتی و جهت رنگ آن برای تطابق با دورههای سینودیک سیارات قابل مشاهده بسیار کوتاه است. با افزایش طول تقویم به ۲۰ دوره ۸۱۹ روزه، الگویی پدیدار میشود که در آن دورههای سینودیک تمام سیارات، متناسب با نقاط ایستگاه در تقویم ۸۱۹ روزه بزرگتر است.
این بدان معناست که مایاها یک دیدگاه ۴۵ ساله از همترازی سیارهها داشتند و آن را در تقویمی رمزگذاری کردند که دانشمندان مدرن را به تعجب واداشت.
اگرچه فرهنگ مایاهای باستان انواع گوناگونی از تقویم را ارائه کرده اما چیزی که دانشمندان را بیش از همه گیج کرد، این تقویم ۸۱۹ روزه بود. پژوهشگران مدتها بر این باور بودند که این تقویم با حرکات سیارهای به ویژه دورههای سینودیک مرتبط است. با وجود این، هر سیاره کاملا متفاوت حرکت میکند و به نظر نمیرسد که تطبیق چندین سیاره در یک بازه ۸۱۹ روزه منطقی باشد اما زمانی که به آن در طول ۱۶۳۸۰ روز (تقریبا ۴۵ سال) نگاه کنید، منطقی است. این در مجموع، یک ۲۰ جدول زمانی ۸۱۹ روزه است.
سیاره عطارد همیشه نقطه آغاز این خط زمانی پیچیده بوده است زیرا دوره سینودیک آن که ۱۱۷ روز است، به خوبی با ۸۱۹ مطابقت دارد. در هر حال، از آنجا باید برونیابی عدد ۸۱۹ را آغاز کنیم و اگر ۲۰ چرخه ۸۱۹ را ترسیم کنید، میتوانید هر سیاره کلیدی را در ترکیب قرار دهید.
مریخ ممکن است کلیدی برای طول کلی باشد. با یک دوره سینودی ۷۸۰ روزه، ۲۱ دوره دقیقا با ۱۶۳۸۰ یا ۲۰ چرخه ۸۱۹ روزه مطابقت دارد. سیاره زهره برای مطابقت با پنج شمارش ۸۱۹ روزه، به هفت دوره نیاز دارد. زحل دارای ۱۳ دوره متناسب با شش شمارش ۸۱۹ روزه و مشتری دارای ۳۹ دوره برای رسیدن به ۱۹ دوره ۸۱۹ روزه است.
ستارهشناسان مایا که شمارش ۸۱۹ روز را ایجاد کردند، به جای محدود کردن تمرکز خود به یک سیاره، آن را به عنوان یک سیستم تقویمی بزرگتر در نظر گرفتند که میتوان از آن برای پیشبینی تمام دورههای سینود سیاره و همچنین نقاط تناسب با چرخههای آنها در سیاره استفاده کرد.
این پژوهش، در مجله Ancient Mesoamerica به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تقویم مایا ابرنواختر کروموزوم دي ان اي وزير علوم صندوق نوآوری و شکوفایی بنياد ملي نخبگان عيد فطر زلزله دانشگاه تهران زلزله عيد فطر بنياد ملي نخبگان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۵۷۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حقایق پنهان درباره ماه
ماه یکی از سیارههای نزدیک به کره زمین میباشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری میباشد و شبها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره میشود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.
ماه بوی باروت میدهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباسهای فضایی، تجهیزات و نمونههای جمعآوریشان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار میگرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموششدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین مادهای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونههای ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران میگویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.
ماه هم «ماهلرزه» دارد
همانطور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان میخورند، ماهلرزههایی هم اتفاق میافتد. البته مدت آنها طولانیتر و شدت آنها ضعیفتر از زلزلههای روی زمین است. دانشمندان میگویند این لرزشها میتواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهابسنگها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماهلرزهها را در چهار طبقه دستهبندی کردهاند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزههای حرارتی معمولترین لرزهها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزههای حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد میشود، لرزههای شهابی هم به دلیل برخورد شهابسنگها اتفاق میافتد. اما لرزههای شدید و طولانی زیر سر لرزههای سطحی ماه هستند.
محصول یک برخورد غولپیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفتهترین توضیح درباره چگونگی شکلگیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده میشود. طبق این نظریه سیارهای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل میدهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل میشود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را میتوان در نمونههای گرفتهشده از ماه در ماموریتهای آپولو پیدا کرد. این یافتهها نشان میدهد ترکیب ماه شباهتها و تفاوتهایی با ترکیب زمینشناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.
ما همیشه یک طرف ماه را میبینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را میبینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود میچرخد به دور زمین هم میچرخد و اینطوری ما فقط یک طرف آن را میبینیم. از همینجا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت میکند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت میکند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول میکشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمیچرخید میتوانستیم طرفهای دیگر ماه را ببینیم.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیها